Ik sta te bibberen op mijn benen. Zojuist een wespennest verwijderd. Op zolder. Aan een balk hing een witte bal. Groter dan een golfbal, kleiner dan een tennisbal. Er kroop een wesp rond. Haar geschuiffel zorgde dat ik opkeek. En schrok.
Eerste idee, net zoals je een spin buiten zet, glas eromheen, kartonnetje ertussen om af te dekken. Wachten tot de wesp erin kroop. Deuren een verdieping lager gesloten. Even online tips zoeken. Toch maar de overal aan, sjaal strak rond mijn nek, handschoenen en sokken met laarzen aan. Goed ingepakt. Azijn wist ik ook te vinden, voor het geval dat.
Kan voor kokend water klaar gezet. Steen uit de tuin gepakt. Voordeur open. Door naar boven, naar zolder. Het hing bewegingsloos. Zou de koningin erin zitten of even foetsie zijn? Hop, Duitse liter bierpul eromheen, plop, nest viel direct in het glas, karton erover, het bleef stil, steen erop. De trap af manoeuvreren, links kijken, rechtstreeks naar de overkant van de straat, neergezet. Binnen kan vullen, lang leve de kokend waterkraan, terug, steen en karton eraf, opgieten en zien hoe het verkruimelt.
Missie geslaagd. Wespennest verwijderd. Binnen een kwartier klaar. Ik tril nog na. Geen foto’s, die gedachte kwam later.